Gedichten van geboorte en dood

Egidius, waer bestu bleven?

vorige volgende

Egidius, waer bestu bleven?

Egidius, waer bestu bleven?
Mi lanct na di, gheselle mijn.
Du coors die doot, du liets mi tleven.
 
Dat was gheselscap goet ende fijn,
het sceen teen moeste ghestorven sijn.
Nu bestu in den troon verheven,
claerre dan der zonnen scijn;
alle vruecht es di ghegheven.
 
Egidius, waer bestu bleven?
Mi lanct na di, gheselle mijn.
Du coors die doot, du liets mi tleven.
 
Nu bidt vor mi, ic moet noch sneven,
ende in de weerelt liden pijn.
Verware mijn stede di beneven,
ic moet noch zinghen een liedekijn;
nochtan moet emmer ghestorven sijn.
 
Egidius, waer bestu bleven?
Mi lanct na di, gheselle mijn.
Du coors die doot, du liets mi tleven.





Home

Gedichten van geboorte en dood
Tien gedichten van H. Marsman
Zoo ik iets ben, ben ik een Hagenaar

Sitemap
Gastenboek